Մեթր ԳԱՍՊԱՐ ՏԷՐՏԷՐԵԱՆ
Հայութիւնը, որ ի Հայաստան եւ ի սփիւռս աշխարհի կը տառապի արեան պակասութենէ (այսինքն՝ անկախ հանրային կարծիքի բացակայութենէ), այլ խօսքով՝ անկախ զանգուածային լրատւութեան միջոցներէ (ԶԼՄ)…։ Ինչ որ համազօր է հաստատելու՝ որ Հայութեան մէջ գոյութիւն չունի Չորրորդ Իշխանութիւն…։ Այս տխուր եւ խիստ վտանգաւոր երեւոյթին փաստերէն մէկն ալ այն է, որ Արեւմտեան Հայաստանի իրաւականօրէն եւ գործնականօրէն շարունակուող անկախ ճանչցուած պետութեան ծաւալած իրաւաքաղաքական ու պետականակերտ գործունէութիւնը, իր արժանի արձագանգը կամ իրեն արժանի անդրադարձումը չունենար հայրենի եւ սփիւռքահայ ԶԼՄ-երու մէջ։ Թէ ինչո՞ւ… կան միայն երկու հաւանական պատճառներ։ Կամ՝ այն, որ այս պետութիւնը չունի տեղեկատւութեան սպասարկութիւն, եւ կամ ալ այն, որ միւս բոլոր ԶԼՄ-երը դէմ են անոր գործունէութեան, այլազան պատճառներով։ Պետութեան տեղեկատւութեան սպասարկութեան պատասխանատուն կը պնդէ թէ ունին ելեկտրոնային մէկ եւ համացանցային երկու կայքեր.
mfa@warmeniangov.com
www.warmeniagov.com
www.westernarmeniatv.com
Առաւել՝ հայ մամուլի բոլոր ներկայացուցիչներուն ելեկտրոնային հասցէները, եւ անոնց կ՚ուղարկեն նամակներ, բայց… չեն հրատարակեր։ Ինչո՞ւ։ Եթէ համաձայն չեն, բնականը այն չէ՞, որ արձանագրեն ուղարկուածը իբր լուր, եւ մեկնաբանեն թէ ղրկուածը եւ թէ ընդհանրապէս այս պետութեան գոյութիւնը։ Իսկ ինչո՞ւ այսպէս չեն վարուիր։ Ուրեմն, անհամաձայնութենէն աւելի մեծ հակառակութիւն մը կայ՝ կոյր, մեքենական պոյքոթում…։ Իր կոչումին գիտակից մամուլը, եթէ համաձայն չէ եւ մանաւանդ եթէ վնասակար կը գտնէ այս պետութիւնը, պարտաւոր է գրելու իր ընդդիմութիւնը եւ ցոյց տայ պատճառները, որպէսզի՝ անտեղեակ արեւմտահայեր զոհը չդառնան այս պետութեան։ Անցնինք…։
Մեր ձեռքին տակ կան այս պետութեան «Հայրենիք» պաշտօնաթերթի թիւ 13 եւ 14 համարները, որոնց մէջ այս պետութեան կատարած գործերուն մասին կան հակիրճ անդրադարձեր, որոնց մէկ մասը կ՚ուզենք հաղորդել ընթերցողին։
Թիւ 13 համարին մէջ կայ Արեւմտեան Հայաստանի նախագահ Արմենակ Աբրահամեանի նամակը՝ Արեւմտեան Հայաստանի ժողովուրդին անունով, ուղղուած՝ Ռուսաստանի եւ ԱՄՆ-ի նախագահներուն (Վլ. Փութինի եւ Տոնալտ Թրամփի), Ճափոնի Օսաքա քաղաքին մէջ տեղի ունեցող G20-ի գագաթաժողովին առիթով։
Այս նամակին մէջ ԱՀ-ի նախագահը կը պահանջէ յարգումը երկու հիմնարար սկզբունքներու.
1) «Միջազգային օրէնքի գերակայութիւնը բոլորին նկատմամբ, եւ ոչ թէ ի նպաստ ոմանց՝ ուրիշներու հաշւոյն»։
2) «Պահպանել եւ երաշխաւորել բոլորի սեփական շահերը, անկախաբար անդամ ազգերու ռազմական, տարածքային կամ տնտեսական ծաւալներէն»։
Ապա հանգամանօրէն հիմնաւորելով թէ՝ երբ Արեւմտեան Հայաստան տիրանայ իր կատարեալ անկախութեան, «կ՚երաշխաւորէ դառնալ միջազգային ընտանիքի վստահելի գործընկերը՝ ե՛ւ տարածաշրջանային ե՛ւ միջազգային խաղաղութեան, կայունութեան եւ փոխադարձ շահերու պահպանումին առումներով…։
Եւ կ՚աւելցնէ.
«Արեւմտեան Հայաստանի իրաւունքներու վերականգնումը, միջազգային իրաւաքաղաքական համակարգի անկեղծ եւ իսկական բարեփոխումի ճանապարհին՝ ամենալուրջ եւ փաստացի չափանիշերէն մէկը կրնայ ըլլալ։ Արեւմտեան Հայաստանի աշխարհագրական դիրքը թոյլ կու տայ որ ան իր դրական մասնակցութիւնը բերէ ցանկալի այդ բարեփոխումներու գործընթացին եւս։
«Ձեզի կը դիմենք ամբողջ աշխարհի դիմաց, դուք՝ որպէս մարդկութեան փրկութեան հնարաւորութիւնը ունեցող ներկայ գերհզօր ուժերէն երկուքը, առաջարկելով Արեւմտեան Հայաստանի անկախութեան համար հիմնուելու թէ՛ Թուրքահայաստանի մասին ռուսական դեկրետին եւ թէ՛ ԱՄՆ-ի նախագահ Վուտրօ Ուիլսոնի իրաւարար վճիռի բովանդակութեանց վրայ, որոնք արդէն դարձած են Ձեր երկու գերհզօր պետութիւններու սահմանադրական եւ օրէնսդրական համակարգի անբաժանելի մասը, ստանձնելու համար պատմական պատասխանատւութիւնը եւ առնելու առաջին միասնական քայլը, յանուն մարդկութեան եւ համաշխարհային խաղաղութեան եւ կայունութեան։
«Հայ ազգը եւ մարդկութիւնը՝ Ձեզի երախտապարտ կ՚ըլլան»։
Այս նամակին մէջ կայ նաեւ պարբերութիւն մը, որ խիստ կարեւոր է՝ ոչ միայն նիւթական հատուցումին անոր նպատակին առումով, այլեւ՝ համաշխարհային խաղաղութեան եւ կայունութեան ամրապնդումին առումով. կարծէք ակնարկելով թէ ինք տեղեակ է խաղաղութեան պահպանումին շուրջ Թրամփ-Փութին գաղտնի համաձայնութենէն։ Այդ պարբերութիւնը կ՚ըսէ. «Արեւմտեան Հայաստանի իրաւաքաղաքական թղթածրարը, իր հողային, քաղաքական, մշակութային եւ մարդկային իրաւունքներուն կողքին, կը պարունակէ նաեւ՝ նիւթական փոխհատուցումներու մաս մը, որուն ընդհանուր գումարը, ըստ միջազգային օրէնքով ընդունուած հաշուարկներուն՝ 2015 թուականի դրութեամբ, կը կազմէր 12.6 թրիլիոն եուրօ։ Արեւմտեան Հայաստանի ներկայ կառավարութիւնը, որպէս 1920 թուի Յունուար 19-ին միջազգայնօրէն de facto եւ 1920 թուի Մայիս 11-ին de jure ճանաչում ստացած Արեւմտեան Հայաստանի տարածքներուն վրայ՝ Հայաստան Պետութեան իրաւականօրէն շարունակուող կառավարութիւն, ազգային ռազմավարական պահուստը հաստատելէն յետոյ մնացած գումարները պիտի տրամադրէ տարածաշրջանի զարգացման ու բարգաւաճման նպատակին՝ միջազգային ազդեցիկ պետութիւններուն հետ երկկողմանի տնտեսական շարք մը համաձայնութիւններու միջոցով, ինչ որ ուղղակի դրական ազդեցութիւն պիտի ունենայ տարածաշրջանի, ապա՝ համաշխարհային խաղաղութեան եւ կայունութեան հիմքերու ամրացման վրայ։ Այս տարածաշրջանը խոպան պահուած է՝ զայդ բռնագրաւած պետութեան կողմէ…»։
Ռուսական Infoteka կայքը կ՚արձագանգէ. «Արեւմտեան Հայաստանի նախագահը Արեւմտեան Հայաստանի վերականգնումին կոչով կը դիմէ Փութինին եւ Թրամփին» (https://infoteka24.ru/2019/07/02/39288/?)։ Իսկ ազերի Haqqin կայքը կ՚արձագանգէ. «Հայաստան Թուրքիոյ 12.6 թրիլիոն եուրօ-ի հատուցումի պահանջ կը ներկայացնէ» (https://haqqin.az/news/159491?)։ Ուշագրաւ է, որ ազերի կայքը կը խուսափի BATI ERMENISTAN եզրերը գործածելէն անգամ…։ Բայց չի կրնար ջնջել՝ Օսմանեան պետութեան վարչական բաժանումներու 17-րդ դարու քարտէսէն՝ ERMENISTAN EYALETI-ն…։
Հարց կու տանք հայ մամուլի աշխատակիցներուն. այսպիսի կարեւոր եղելութիւն մը արժանի չէ՞ր անդրադարձի, կամ՝ առնուազն արձագանգի։
Կ՚երեւի թէ՝ 10 Օգոստոս 1920 թուի Սեւրի դաշնագիրը Հայաստանի Ա. Հանրապետութեան նախագահ Աւ. Ահարոնեան ստորագրած է, բայց խորհրդարանը չէ վաւերացուցած։ Ուրեմն, ներկայ Արեւմտեան Հայաստանի խորհրդարանի նախագահութիւնը՝ 2016 թ. Յունիսի 24-ին, վաւերացուցած է։ Այս պատմական օրուան 3-րդ տարեդարձը՝ 24 Յունիս 2019, յատուկ նշում ունի պաշտօնաթերթի այս թիւ 13-ին մէջ։
Արեւմտեան Հայաստանի խորհրդարանի փոխ-նախագահը՝ Լիտիա Մարկոսեան, ելոյթ ունեցած է ՄԱԿ-ի Մարդու Իրաւանց Խորհուրդի 41-րդ նստաշրջանին, եւ մասնաւորաբար շեշտած է հետեւեալները.
«Մենք մեծ կարեւորութիւն կու տանք Տուրպանի Հռչակագրի թիւ 9 կէտին ընդունումին, քանի որ բնիկ ժողովուրդները, յատկապէս Հիւսիսային եւ Հարաւային Ամերիկայի հնդիկ ժողովուրդները, ինչպէս նաեւ Արեւմտեան Հայաստանի հայրենազրկեալ հայերը, կը շարունակեն տառապիլ եւ զոհ դառնալ ռասիզմի բոլոր դրսեւորումներուն։
«Ռասիզմի տակ տառապող այս ժողովուրդները կը դադրին մարդ ըլլալէ… ինչպէս ըսած է ճշմարտախօս Ֆրանց Ֆանոն՝ ձեզ կը զրկեն մարդկութեան բնորոշ բոլոր յատկանիշերէն։
«Ռասիզմի այս բռնութիւնը շարունակական բնոյթ ունի.
– Ամէնօրեայ բռնութեան դրսեւորումներ,
– Բռնութիւն՝ անցեալի դէմ, մերժելով ժողովուրդի մը ամբողջ անցեալի պատմութիւնը իր սեփական հայրենիքին մէջ, ժխտելով նոյնիսկ իր գործած ցեղասպանութիւնները,
– Եւ՝ բռնութիւն ապագային դէմ, արգիլելով ժողովուրդին որոշելու իր ապագան։
«Հետեւաբար, մենք պէտք է պահանջենք վերջ դնել ամէն գաղութացումի եւ ամէն հայրենազրկումի»։
Միջազգային բեմէն այսպիսի ելոյթ մը, տարագրեալ արեւմտահայու մը կողմէ, արժանի չէ՞ր անդրադարձի մը, կամ՝ առնուազն, արձագանգի մը պարոնայք խմբագիրներ…։
«Հայրենիք»ի թիւ 14 համարին մէջ կայ ուշագրաւ նախագահական հրամանագիր մը՝ 28 Յուլիս 2019 թուականակիր, եւ թիւով՝ 73, Արեւմտեան Հայաստանի Հանրապետութեան Անվտանգութեան Խորհուրդի կազմին վերաբերեալ։
Այս նախագահական հրամանագիրը նախ հաշուի կ՚առնէ հետեւեալները.
– Թուրքահայաստանի անկախութեան մասին հրամանագիրը՝ հրատարակուած 1917 թուի Դեկտեմբերի 29-ին, Ռուսաստանի կողմէ,
– 1920 թուի Յունուար 19-ին՝ Դաշնակիցներու Գերագոյն Խորհուրդին կողմէ, Արեւմտեան Հայաստանի տարածքին հայկական կառավարութեան de facto ճանաչումը,
– 1920 թուի Մայիսի 11-ին, Դաշնակիցներու Գերագոյն Խորհուրդին կողմէ Արեւմտեան Հայաստանի տարածքին հայկական պետութեան de jure ճանաչումը,
– 1920 թուի Օգոստոս 10-ին, Թուրքիոյ կողմէ ստորագրուած Սեւրի դաշնագիրը եւ նոյն թուի Նոյեմբեր 22-ի նախագահ Վուտրօ Ուիլսոնի իրաւարար վճիռը,
– 2004 թուի Դեկտեմբեր 17-ին, Արեւմտեան Հայաստանի Հայոց Ազգային Խորհուրդի պաշտօնական յայտարարութիւնը,
– 2007 թուի Սեպտեմբեր 13-ի ՄԱԿ-ի Հռչակագիրը՝ բնիկ ժողովուրդներու իրաւունքներուն վերաբերեալ, եւ՝
– Հիմք ընդունելով 2016 թուի Մայիսի 9-ի Արեւմտեան Հայաստանի Հանրապետութեան Ազգային Սահմանադրութիւնը։
Ապա՝ նկատի կ՚ունենայ հետեւեալները.
– Արցախի մարտիկներու հոգեբանական մատեանը (2003),
– 2016 թուի Հոկտեմբեր 1-ի նախագահական հրամանագիրը պահուստային գումարտակի ստեղծման վերաբերեալ,
– Արեւմտեան Հայաստանի հայկական պետութեան ստեղծմանն ու շարունակութեանը վերաբերող ճանաչման գործողութիւնները,
– Արեւմտեան Հայաստանի Հանրապետութեան ազգային անվտանգութեան ռազմավարութիւնը մինչեւ 2020 թ.,
– 2004 թուի Արեւմտեան Հայաստանի Հանրապետութեան արտաքին քաղաքականութեան հայեցակարգին դրոյթները, եւ՝
– 12 Փետրուար 2017 թուի Արեւմտեան Հայաստանի Հանրապետութեան ռազմական հայեցակարգը մինչեւ 2020 թուական։
Եւ հուսկ՝ կը հրամանագրէ երեք յօդուածներ, որոնցմէ մէկը կը տրամադրէ՝ թէ նախագահը նշանակած է ԱՀՀ Անվտանգութեան Խորհուրդին տասներկու անդամները, եւ հրամանագրի հրատարակման իբր վայր եւ թուական արձանագրած է Կարին, 28 Օգոստոս 2019։
Այսպիսի ծանրակշիռ նախագահական հրամանագիր արժանի չէ՞ արդեօք՝ ոչ միայն արձագանգի, այլեւ՝ անդրադարձի եւ քննարկումի…։
Պաշտօնաթերթի այս թիւին մէջ կայ նաեւ ԱՀՀ վարչապետին լրատուական գրասենեակէն 16 Յուլիս 2019 թուին հայերէն, անգլերէն եւ արաբերէն լեզուներով խմբագրուած «Պաշտօնական Հաղորդագրութիւն» մը՝ Եւրոմիութեան 15 Յուլիս 2019-ի պաշտօնական բացասական դիրքորոշումին շուրջ Թուրքիոյ հանդէպ։ Այդ հաղորդագրութիւնը կ՚ըսէ.
«Արեւմտեան Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութիւնը կ՚ողջունէ Եւրոմիութեան 15 Յուլիս 2019 թուականի պաշտօնական դատապարտումը Թուրքիոյ հանդէպ՝ Կիպրոսի գրաւեալ հիւսիսային ափամերձ ջուրերուն մէջ Թուրքիոյ ձեռնարկած հորատումի ապօրինի աշխատանքներուն պատճառով։ Միաժամանակ՝ կառավարութիւնս ընդհանրապէս պատժամիջոցներու քաղաքականութիւնը կը նկատէ որպէս՝ միջազգային օրէնքի մէկ այլ տեսակի խախտում, հետեւաբար՝ ողջմիտ եւ ուսուցողական մօտեցում մը չէ Թուրքիոյ կողմէ միջազգային օրէնքին եւ իրաւունքներու խախտումին դիմաց հանդէս գալ մէկ այլ խախտումով։ Եթէ՝ քաղաքակիրթ աշխարհը՝ իսկապէս կը դատապարտէ Թուրքիոյ շարունակական անհնազանդութիւնն ու խախտումները միջազգային օրէնքին եւ իրաւունքներուն նկատմամբ, որոնք տեղի կ՚ունենան ոչ միայն այսօր, այլ 1915-էն ի վեր, ապա ժամն է որ վերատեսութեան ենթարկուին նոյն ներկայ տարատնկեալ եւ արհեստական Թուրքիոյ գոյութեան հիմքերը, որոնք որոշապէս բացայայտ խախտումներ էին երէկ՝ թէ՛ միջազգային շարք մը օրէնքներու եւ թէ՛ մարդու իրաւունքներու եւ արդարութեան սկզբունքներուն։ Ախտ մը կը բուժուի իր բուն պատճառներուն վերացումով եւ ոչ թէ՝ հետեւանքները դատապարտելով կամ՝ այլ ախտերով…»։
Ափսոսալի չէ՞ որ նման հաղորդագրութիւններ հրապարակուած ըլլան միմիայն ԱՀՀ վարչապետ Գառնիկ Սարգիսեանի լրատուական գրասենեակէն եւ մեր միւս աշխարհասփիւռ լրատուամիջոցները լուռ անցնին… այս ոսկի առիթին մրափելով կամ քնանալով… պարոնայք հայ լրատուականներ որ ի Հայաստան եւ ի սփիւռս աշխարհի…
Պաշտօնաթերթի նոյն այս թիւին մէջ, «Աշխատանքային Հանդիպում Արեւմտահայաստանի Երեւանեան Գրասենեակին Հետ» վերնագրին տակ կը կարդանք.
«Յուլիսի 31-ին, Արեւմտեան Հայաստանի Երեւանեան գրասենեակէն ներս տեղի ունեցաւ աշխատանքային հանդիպում Հայ Սպաներու Միաւորման եւ Արեւմտեան Հայաստանի Անվտանգութեան Խորհուրդի մասնակցութեամբ։ Ներկայ էին՝ նախագահ Արմենակ Աբրահամեանը, վարչապետ Գառնիկ Սարգիսեանը, ՀՀ պաշտպանութեան նախկին փոխ-նախարար Վահան Շիրխանեանը, Զօր. Նարեկ Աբրահամեանը, ԱՀՀ Անվտանգութեան Խորհուրդի որոշ անդամներ եւ շարք մը նախկին բարձրաստիճան սպաներ եւ պաշտօնատար այլ անձեր, ԱՀՀ Անվտանգութեան Խորհուրդի անդամներ, խօսեր են իրենց անցեալին անցած ռազմական ճանապարհին մասին, մէկ կողմէ՝ Արցախի մէջ, եւ միւս կողմէ՝ ընթացիկ գործունէութիւնը՝ Միջին Արեւելքի մէջ…։ Հանդիպման ընթացքին, նաեւ խօսուեր է յառաջիկայ մի քանի ամիսներուն գումարուելիք աշխարհասփիւռ հայ սպաներու համագումարի մը մասին… եւ՝ ԱՀՀ Անվտանգութեան Խորհուրդին հետ անոնց գործակցութեան հեռանկարներուն շուրջ…»։
Ամենապաղարիւն հայու սառցակալած սիրտն անգամ ջերմացնող այսպիսի լուրի մը հանդէպ հայ մամուլի պահած լռութիւնը ի՞նչ որակել, պարոնայք լրատուականներ…։
Այս թիւին մէջ կայ նաեւ ԱՀՀ Ազգային Ժողովի (Պէյրութ, 5 Օգոստոս 2019 թուակիր) 2018 թուի Դեկտեմբերին ընտրուած կազմի (77 պատգամաւորով) փոխ-նախագահներէն Ռոպեր Սիւլահեանի բաց նամակը եւ դիպուկ հարցումը՝ ՀՀ Ազգային Ժողովի նախագահին, Երեւան-Վան հարցական ու խնդրայարոյց չուերթի մասին։
Այս նամակը կը սկսի հետեւեալով.
«Սոյն գրութեամբ Արեւմտեան Հայաստանի Ազգային Ժողովի նախագահութիւնը կ՚ողջունէ Հայաստանի Հանրապետութեան Ազգային Ժողովի նախագահութիւնը, կ՚ողջունէ Հայաստանի Հանրապետութեան Ազգային Ժողովը եւ անոր կը մաղթէ ամենայն բարիք իր ազգանուէր գործունէութեան մէջ»։
Ապա կը հաստատէ՝ թէ հայ ժողովուրդի երեք բաղկացուցիչ միաւորներն են՝ Հայաստանի Հանրապետութիւնը, Արցախը եւ Արեւմտեան Հայաստանը… եւ ոչ թէ՝ Սփիւռքը…, որոնց միջեւ փոխադարձ յարգանքը եւ ռազմավարական համակարգուած համագործակցութիւնը անհրաժեշտ են մեր յաջողութեան համար։
Ապա՝ «Մեզ անհանգստացուց Երեւանի օդանաւակայանէն դէպի գրաւեալ Վան քաղաք կազմակերպուած չուերթը։ Նախկին վարչակարգի (օլիգարխիական) ֆութպոլային դիւանագիտութիւնը Թուրքիոյ հետ, իր ժխտական հետեւանքներով բոլորիս յայտնի է։ Արեւմտեան Հայաստանի Ազգային Ժողովը, այս առիթով, յարմար կը նկատէ անգամ մը եւս յիշեցնել, թէ մեր իւրաքանչիւր քայլը պէտք է առնուի ռազմավարաքաղաքական համակարգումէ ետք… եւ՝ չտարուի մարզական կամ այլ մարդասիրական օրակարգով, որպէսզի՝ չվնասէ մեր սրբազան դատին»։
Հուսկ, կ՚եզրակացնէ. «Մեր երեքին համագործակցութիւնը անհրաժեշտ է մեր ազգային դատի հետապնդման ճամբուն վրայ։ Այս իմաստով, կը խնդրենք պարզաբանել թէ՝ ՀՀ արտաքին գործերու նախարարութեան քաղաքականութեան ո՞ր հիմքերուն վրայ է որ տեղի ունեցաւ այս չուերթը… դէպի գրաւեալ Արեւմտեան Հայաստանի տարածքը, եւ տակաւին՝ հանդիպումներ կատարուեցան զաւթիչ Թուրքիոյ պետական պաշտօնատարներու հետ…։
«Անգամ մը եւս, ընդունեցէք մեր ջերմ մաղթանքները Ձեր գործունէութեան յաջողութեան համար։ Ապագային համագործակցելու մաղթանքներով՝ ի դիմաց…»։
Երբ հայութիւնը միահամուռ կերպով դատապարտեց օլիգարխ Ս. Սարգսեանի ֆութպոլային դիւանագիտութիւնը, որ անվերապահ եւ անպայմանադիր կերպով կ՚ուզէր բնականոնացնել հայ-թրքական յարաբերութիւնները, Երեւան-Վան չուերթը մարզական նոյն դիւանագիտութիւնն է՝ անվերապահ եւ անպայմանադիր բնականոնացում զաւթիչ Թուրքիոյ հետ, բայց ոչ ոք, բացի՝ Արեւմտեան Հայաստանի Ազգային Ժողովի նախագահութենէն, ձայն բարձրացուց այս դասալքութեան եւ անձնատւութեան դէմ։ ԱՀՀ Ազգային Ժողովի այս սթափ եւ զգօն կեցուածքը արժանի չէ՞ր արձագանգի կամ անդրադարձի… պարոնայք լրատուականներ…։
Իսկ ԱՀՀ կառավարութեան կեցուածքը՝ նոյն հարցին կապակցութեամբ, կ՚արտայայտէ վարչապետ Գառնիկ Սարգիսեանի յատուկ գրութիւնը, որուն խօսուն վերնագիրն է՝ «Թող Համահայկական Խաղերը Մաքուր Եւ Համահայկական Մնան»։
Պաշտօնաթերթի այս թիւին մէջ, հրատարակուած է նաեւ՝ ԱՀՀ նախագահ Արմենակ Աբրահամեանի ելոյթը՝ ՄԱԿ-ի Բնիկ Ժողովուրդներու Իրաւունքներուն Հարցերով Փորձագիտական Յանձնաժողովի 12-րդ նստաշրջանին, զոր կ՚ամփոփենք ստորեւ.
«Շնորհակալութիւն Տիկին Նախագահ, եւ քանի որ այս նստաշրջանի առաջին խօսք առնողն եմ, ուստի թոյլ տուէք շնորհաւորելու Ձեզ Ձեր պաշտօնին նշանակուելուն առիթով։
«Տիկին Նախագահ, ինչո՞ւ ՄԱԿ-ի կողմէ ընդունուած է բնիկ ժողովուրդներու իրաւունքներուն մասին յատուկ Հռչակագիր մը, Մարդու Իրաւանց Տիեզերական Հռչակագրի եւ 4 Յուլիս 1976 թ. Ալճերի Ժողովուրդներու Իրաւանց Տիեզերական Հռչակագրի կողքին։ Ըստ Արեւմտեան Հայաստանի հայերուն, որոնց հանրապետութեան նախագահն եմ ես, մենք եւս միատեղ եկած ենք՝ աշխարհի բոլոր ժողովուրդներու եւ ազգերու միջազգային իրաւունքները յարգել տալու համար նոր կարեւոր ծրագրեր առաջարկելու նպատակով։ Եթէ աշխարհը շարունակէ գործել առանց պատշաճ յարգանգի դէպի Երկիր մոլորակը, այդ կը յանգեցնէ բնիկ ժողովուրդներու եւ ազգերու ոչնչացման։
«Երբ աշխարհի պետութիւնները չեն յարգեր Միջազգային Հանրային Իրաւունքը, մենք կը վերադառնանք բարբարոսութեան դարաշրջան, որուն ականատեսները եղանք բոլորս, վերջերս՝ Սուրիոյ մէջ։ Մենք, ուրեմն, այստեղ ենք այսօր այդպիսի նոր աղէտներ կանխելու համար։
«Հռչակագրի Յօդ. 10-րդով, բնիկ ժողովուրդները չեն կրնար պարտադրաբար տեղահանուիլ իրենց հողերէն…։ Ուրեմն, կրնանք ըսել՝ որ գոյութիւն ունի բնիկներու հողային ամբողջականութեան սկզբունք մը, անկախ պետութիւններու հողային ամբողջականութեան սկզբունքին զուգահեռ, ինչ որ համազօր է բնիկ ժողովուրդի մը պետականութեան…։ Ուրեմն, բնիկ ժողովուրդին հողային տարածքը չի կրնար մտնել զաւթիչ պետութեան մը արհեստական սահմաններուն մէջ… ինչ որ բռնակցում է (annexation)։ Եւ Հռչակագրի 11-րդ եւ 28-րդ յօդուածները բնիկ ժողովուրդներուն իրաւունքը կը ճանչնան՝ ոչ միայն ճանչցուելու, այլեւ՝ հատուցում ստանալու այն բոլոր բռնարարքներուն դիմաց, որոնցմէ տուժեր են անոնք։ Ինչպէս գիտէք, 1894-1923 տարիներուն, Արեւմտեան Հայաստանի հայ բնակչութեան դէմ Ցեղասպանութիւն եւ տեղահանութիւն իրականացուեր է, շուրջ երեք տասնամեակ հայերը ենթարկուեր են կազմակերպուած ոչնչացման ծրագրի՝ ուղղակի Ցեղասպանութեամբ եւ անուղղակի Ցեղասպանութեամբ, այսինքն՝ տեղահանութեամբ…։ Եւ Էրտողան խոստովանած եղաւ այս ձեւի անուղղակի Ցեղասպանութիւնը, երբ յայտարարեց որ հայերու աքսորումը՝ ողջմիտ միջոց էր…։
«Աշխարհն արթնցեր է, աշխարհը վիրաւորուեր է եւ նոյնիսկ ճանչցեր է Արեւմտեան Հայաստանի տարածքին հայկական պետութեան գոյութիւնը, որն ալ Դաշնակիցներու Գերագոյն Խորհուրդին կողմէ ճանչցուած առաջին պետութիւնն է այդ տարածքին վրայ, հայ ժողովուրդի բնօրրանին մէջ, նախ՝ de facto, եւ ապա՝ de jure, 1920 թուի Յունուար 19-ին, եւ Մայիսի 11-ին, յաջորդաբար։
«Որպէս այդ երկրի նախագահ, կը յայտարարեմ, որ Արեւմտեան Հայաստանը կը պաշտպանէ բոլոր բնիկ ժողովուրդներու իրաւունքները, ինչ որ հաստատագրուած է մեր երկրի սահմանադրութեան մէջ՝ առանձին գլուխի տակ։
«Աշխարհի հիմնական ուժերը՝ ներառեալ Ռուսաստանը, ստորագրեր եւ վաւերացուցեր են Արեւմտեան Հայաստանին վերաբերող հրամանագրեր եւ պայմանագրեր, Միացեալ Նահանգներու նախագահ Վուտրօ Ուիլսոն նոյնիսկ հաստատեր է այդ պետութեան սահմանները Թուրքիոյ հետ՝ իր իրաւարար վճիռով, 22 Նոյեմբեր 1920 թուականին։
«Արեւմտեան Հայաստանի բռնագրաւումը եւ մեր հազարամեակներու քաղաքակրթութեան ոչնացումը կը շարունակուի մինչեւ այս օրս Թուրքիոյ կողմէ։
«Բացի ասկէ՝ փոխ-հատուցումի ծաւալը, զոր յատուկ զեկոյցով չորս տարի առաջ ներկայացուած է ՄԱԿ-ին, մինչեւ այս պահը չէ ստացած որեւէ պատասխան, իսկ անոր ծաւալները, բնականաբար, կը շարունակուին աւելնալ ժամանակին հետ։
«Եթէ մեր մոլորակը փրկելու ձգտումներն իրական են, ապա ամէն տարբեր բան ապարդիւն է, եթէ Արեւմտեան Հայաստանի հայերուն հանդէպ չի կիրառուիր Միջազգային Հանրային Իրաւունքը, նմանապէս բոլոր բնիկ ժողովուրդներուն հանդէպ, որոնք ոճիրներու եւ զաւթումներու զոհ դարձեր են։
«Շնորհակալութիւն Տիկին Նախագահ»։
Բնիկ ժողովուրդներու իրաւունքներուն վերաբերող ՄԱԿ-ի Յանձնաժողովի 12-րդ նստաշրջանի բեմէն այսպիսի բարձր մակարդակի ելոյթ մը՝ Արեւմտեան Հայաստանի անունով, ինչպէ՞ս կարելի է անարձագանգ թողլքել՝ հայկական ըլլալ յաւակնող մամուլին կողմէ։ Ողբա՜մ զքեզ Հայոց Աշխարհ… Զի…։
Վերջապէս, բայց ոչ վերջին կարգով՝ տողերուս հեղինակը, որպէս տարագիր արեւմտահայու մը գիտակից ժառանգը, հայ մամուլէն կը խնդրէ եւ կ՚աղերսէ, եւ անոր կը թելադրէ եւ կ՚առաջարկէ արտատպել ԱՀՀ պաշտօնաթերթի թիւ 14-ին մէջ լոյս տեսած հետեւեալ «ՍՏՈՐԱԳՐԱՀԱՒԱՔ»ի ծանուցումը.
ՍՏՈՐԱԳՐԱՀԱՒԱՔ
ՍՏՈՐԱԳՐԱՀԱՒԱՔԻ ԱՐԴԻՒՆՔՆԵՐԸ ՊԻՏԻ ՈՒՂԱՐԿՈՒԻՆ ՄԱԿ-Ի ԲՈԼՈՐ ՊԵՏՈՒԹԻՒՆՆԵՐՈՒՆ
Սոյն ստորագրահաւաքի նպատակն է ՄԱԿ-ի ընդհանուր քարտուղարութեան
եւ անդամ պետութիւններուն առջեւ ներկայացնել Հայ ժողովուրդի փաստացի
եւ վճռակամ որոշումը՝ տէր կանգնելու Արեւմտեան Հայաստանի իրաւունքներուն մինչեւ անոնց լիարժէք իրականացումը, վերականգնելով ազատ եւ ինքնիշխան
Արեւմտեան Հայաստանը:
Ստորագրահաւաքի բովանդակութեան ծանօթանալու համար
սեղմեցէք հետեւեալ կապը
https://warmeniagov.com/armenian
Ստորագրելու համար լրացուցէք ձեր տուեալները եւ սեղմեցէք ՍՏՈՐԱԳՐԵԼ
Ծանօթ – Ձեր անձնական տուեալները կը մնան գաղտնի եւ հրապարակման ենթակայ չեն
Տարագիր Արեւմտահայութեան ներկայիս գործող միակ ներկայացուցչական (այսինքն՝ 28 հազար արեւմտահայ քաղաքացիներու կողմէ) ընտրուած ԱՀՀ Ազգային Ժողովն է։
Ամէն յանձնառու արեւմտահայու առաջնահերթ եւ սրբազան պարտականութիւնն է Արեւմտեան Հայաստանի իրաւականօրէն շարունակուող այս պետութեան քաղաքացին դառնալ, 28 հազարը բարձրացնելու համար շատ աւելիին, որպէսզի՝ դառնայ Տարագիր Արեւմտահայութեան եւ տակաւին Արեւմտահայաստանի մէջ ապրող եւ դիմադրող հայերու կեդրոնական եւ միակ լիազօր ալ կառոյցը, կարենալ իրականացնելու համար Արեւմտեան Հայաստանի պետութեան վերականգնումը։
